Konkatsu

Naar een nieuw evenwicht tussen jou en je partner.

Wordt Konkatsu de nieuwe vorm?

Onlangs werd ik geraakt door een documentaire over de kijk en beleving die Japanners hebben rond intimiteit en relaties. Opmerkelijk te zien dat seks, liefde en aandacht echte (verkoopbare) producten zijn geworden. Het gaat hier om plaatsvervangers voor verliefdheid, warmte en sociaal contact.

Japan is momenteel een seks- en relatie loze gemeenschap geworden. De Japanse regering maakt zich zorgen. Het aantal huwelijken is namelijk met 30% gezakt. Het land verliest zijn bevolking met 200.000 mensen per jaar. Tegen 2060 zou de bevolking met 30% gedaald zijn!

WAT LIGT HIER AAN DE BASIS?

De helft van de Japanse vrouwen tussen 18 en 34 is single, 66% van de mannen hebben nog nooit een serieuze relatie gehad. 25% van de Japanners tussen 30 en 40 jaar heeft nog nooit seks gehad. Het land heeft het kleinste percentage min 15-jarigen en het hoogste percentage bejaarden, met als gevolg dat er meer pampers voor volwassenen worden verkocht dan voor kinderen.


Onzekerheid en schuchterheid liggen hier zeker mee aan de basis. Mannen en vrouwen weten niet meer hoe ze elkaar kunnen verleiden. Maar ook de virtuele en fictieve wereld waarin velen leven is een rem. Jongens worden verliefd op manga-figuren. Fysiek contact in het openbaar is taboe.

Alles om een relatie te vervangen verkoopt hier:

    • Japan is de grootste producent van pornofilms zestig tot zeventig procent van de wereldhandel komt uit Japan.
    • Duizenden winkels vol seksspeeltjes in de gekste vormen.
    • Games waarin je het andere geslacht moet versieren.
    • Vrouwen kunnen betalen voor de ervaring met een pretty boy die samen met hen hand in hand gaat wandelen of een ijsje gaat eten aan 120€/2u. Ze leren aldus hun relatie skills te vergroten.
    • Host en maid bars zijn bars waar je voor 60€/u je naast een dame kan liggen om een praatje te maken. Je hoofd in haar schoot leggen kost je nog eens 16€ extra/3 min.
    • Solohuwelijken zijn een booming business geworden. Vele Japanse vrouwen durven het huwelijk niet meer aan en trouwen dan maar met zichzelf. Voor 2400€ heb je een ‘solowedding’ met alles erop en eraan.
    • Je kan ook deelnemen aan een Konkatsu (matchmaking). Variërend van een party, weekend, cruise ea… het doel is om je relatievaardigheden aan te leren of iemand te leren kennen. Vrouwen mogen gratis mee en de meer welstellende mannen betalen er een dikke prijs voor.
    • Lovedolls: vanaf een 6000€ kan je een levensechte silicone lovedoll aankopen. Je kan haar in verschillende maten, gewichten en looks bestellen. Ze bezit eveneens de nodige gewrichten zodat je haar ook in de ‘juiste’ positie kan plaatsten om seks mee te bedrijven. Deze love dolls doen intussen ook hun intrede in Europe en Amerika. Ze zijn inmiddels ook verkrijgbaar met spraakcensoren en de technische ontwikkelingen gaan verder…
    • Het Kanamara Matsuri festival (Het penis festival). Ondanks de vele taboes en schroom over seks wordt er tijdens dit festival de penis (in erectie) vereerd in praalwagens. Verschillende kraampjes bieden de penis in allerlei kleuren en groottes aan. Alles is in touw gezet om de liefde en seks te inspireren.
    • De Japanse werkcultuur is zeer stressvol. Er is geen tijd voor privé aangelegenheden. Tegenwoordig hebben vrouwen ook grotere ambities en is er onder de millennials van Japan een trend gaande: sekkusu shinai shokogun, het “celibaat-syndroom”. Er is bijgevolg geen behoefte meer aan seks of relaties. Volgens een enquête uit 2016 waren er 4,5 miljoen mensen tussen de 35 en 54 jaar niet getrouwd en wonen nog bij hun ouders. Men noemt deze dertigers “parasitaire singles”.

      HET TRADITIONEEL JAPANS GEZIN

      Het traditionele gezin is steeds minder aantrekkelijk geworden voor jonge Japanners daar het huwelijk niet meer verplicht is.
      Als je toch aan kinderen begint wordt er verwacht dat je leeft in functie van de kinderen.
      Ze komen op de eerste plaats op alle gebied (kinderen slapen meermaals bij de ouders etc., …) met als gevolg dat tijd of ruimte voor intimiteit weinig of geen kans krijgt. Veel Japanse vrouwen krijgen hun eerste kind na hun 40ste omdat ze graag eerst een carrière opbouwen. 70 procent blijft thuis nadat ze moeder zijn geworden.
      Dit hoort zo volgens de traditie.Afgelopen decennia is het traditioneel sociaal model geëvolueerd. Vrouwen die onderschikt waren aan de man hebben zich geëmancipeerd.
      Het is niet per se dat de man zwakker is geworden, maar zeker en vast is dat de vrouwen sterker zijn geworden.
      Beide geslachten weten niet meer op een natuurlijke manier met elkaar om te gaan.
      Er is zelfs een nieuwe subcultuur op komst die genderrollen zullen veranderen.
      De soshoukei of herbivoor mannen zijn met hun verhoogde vrouwelijkheid minder geïnteresseerd naar carrière toe.
      Ze zijn eveneens passief naar meisjes toe en hebben niets met homo zijn te maken.

      HOE BEÏNVLOEDT TECHNOLOGIE ONZE HUIDIGE RELATIES EN INTIMITEIT?

      De wereld van vandaag is op vlak van seksualiteit niet meer te vergelijken met die van onze grootouders en overgrootouders. Vroeger stond seksualiteit gelijk aan voortplanting en een relatie gelijk aan het huwelijk.Wij leven nu in een samenleving die een soepelere houding aanneemt ten opzichte van de meest diverse seksuele activiteiten. Van aardbeien tot zweepjes, van losse seks tot parenclubs, het staat nu ieder vrij zijn eigen zin te doen.

      MAAR:

    • Talloze apps worden speciaal ontworpen om onze behoefte aan seks en intimiteit te bevredigen. Tinder, OkCupid, chatbots of de nieuwste virtual-reality porno kunnen onze droompartner dichterbij halen dan ooit en zo onze diepste verlangens digitaal omtoveren in vaak instant bevrediging.
    • Verandert het beeld van de romantische liefde dat we kennen uit Hollywood door de ontelbare nieuwe manieren om onze verlangens te bevredigen?
    • Is er straks sowieso nog een verschil tussen intimiteit en de illusie van intimiteit? Een wereld waarin een man/vrouw verliefd worden op zijn/haar computerbesturingssysteem is misschien minder fictief dan je zou denken.
    • Ook nu worden we verliefd door te chatten met mensen die we niet kennen en die misschien heel anders zijn dan ze zich voordoen, dus waarom zouden we niet kunnen vallen op chatbots, robots dus?
    • Als die robots dan ook nog een lichaam krijgen, en met ons communiceren via zintuigen als geur, tast en smaak, hoe lang duurt het dan nog voor we robots gaan programmeren waarmee we ook seks en relaties hebben?
    • In TedxTalks laat Kate Devlin ons kennismaken met mens-robot intimiteit, de ethische overwegingen en de beperkingen van de ontwikkeling ervan (https://youtu.be/qlNV2fx7iS0).

    Hartelijke groeten,

Copyright © *2019* *SterkinjeRelatie.be*, All rights reserved.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *