Wat is nu non monogamie?

“Non monogamie is een overkoepelende term voor het hebben van een intieme relatie, die niet strikt de standaard van monogamie volgt”.

De meest voorkomende vorm van non monogamie is vreemdgaan of ontrouw.

Het ideaalbeeld van een relatie wordt sterk beïnvloed door een cultuur. In onze westerse cultuur is een traditionele monogame relatie de norm op relationeel gebied.

Een liefdesrelatie is dan een exclusief gebeuren tussen twee partners.

Er zijn echter meerdere culturen waarin we kunnen spreken van non monogamie waaronder oa;

– Polyamorie: het gelijktijdig hebben van meerdere liefdesrelaties waarin plaats is voor seksualiteit op voorwaarde dat het in alle openheid en eerlijkheid gebeurt en alle betrokkenen akkoord zijn.
Dit kan zowel platonisch, als seksueel zijn.
Volgens een schatting van de Nederlandse Stichting “Pluk de Liefde” lopen er in Vlaanderen 27.000 polyamoristen rond. Polyamory Belgium (opgericht door Bo Standaert) telt ongeveer 800 leden.
(Juli ’17).

– Polygamie: Het hebben van meerdere partners van het andere geslacht.

– Polyandrie: Een vrouw met meerdere mannen.

– Polgenie: Een man met meerdere vrouwen .

– Open relatie: Een koppel staat erotische contacten met anderen toe. Seks staat los van liefde en mag buiten de relatie gezocht worden. Liefde wordt wel voorbehouden aan de vaste partner.

– Swingen/swingers: vanuit een vaste relatie seksueel contact aangaan met anderen.

– Vriendschap+: seks met vrienden

3,3% van de volwassenen in de Europese unie hebben een non monogame relatie en deze cijfers blijven jaar na jaar stijgen.

Wat zijn de gevolgen van deze relationele ontwikkeling?

• Door de emancipatie van de vrouw, haar toenemende aanwezigheid op de arbeidsmarkt en haar economische onafhankelijkheid, is er veel veranderd in het landschap van relaties.
  Samen blijven omwille van financiële redenen is niet steeds meer de hoofdreden om bij elkaar te blijven, zoals het enkele decennia geleden wel het geval was.
• De verwachtingen van een relatie zijn hoog gespannen.
  In de huidige maatschappij zijn we meer kieskeurig en veeleisendo.v. elkaar.
  Als we het gevoel hebben dat het niet meer gaat of we worden elkaar beu, stappen we uit de relatie of starten een nieuwe relatie.
• De huidige koppels staan door deze ontwikkelingen ook meer en meer open voor deze ‘alternatieve relatievormen’.
• In non monogame relaties worden de verwachtingen niet meer bij 1 persoon gelegd maar worden die ‘verdeeld’ onder meerdere personen.
• Is het inderdaad wel realistisch te verwachten dat onze partner ons beste maatje en minnaar kan (blijven) zijn tot ‘de dood ons scheidt’?
• Gezien we met zijn allen veel ouder worden (in de toekomst meer dan 85j) is het niet verwonderlijk dat het geen evidentie is om tot op die leeftijd met een partner onze hele leven ‘de rit’ uit te zingen. Doorheen de jaren veranderen we en is de kans reëel dat we andere verlangens en behoeften ontwikkelen naar elkaar toe.
• We kunnen ons de vraag stellen of seriële monogamie (meerdere monogame partners in een mensenleven) of polyamorie ook niet een logisch gevolg zijn van de culturele en economische veranderingen die we nu met zijn allen in een hoog tempo doorgaan.
• Volgens het Federaal Planbureau zal tegen 2060 de helft van de Belgen die losse seksuele contacten, waardevolle vriendschappen of losse relaties aangaan, single zijn.

Meer en meer horen we argumenten zoals:

“ Een bestaande liefde brandt niet op als er een nieuwe bijkomt.”

“ Het is niet meer realistisch om tot ons 85j met dezelfde partner door te brengen.”

“ Heb je vandaag de dag nog een garantie dat een monogame relatie meer overlevingskansen heeft? Kijk maar naar het aantal scheidingen of mensen die vreemd gaan”. (Anderzijds heb je eveneens ook geen enkele garantie dat een non monogame relatie het wel zal overleven).

Voor welke relationele uitdagingen staan we in de toekomst?

De volgende generaties zullen meer uitgedaagd worden om bewust stil te staan welke relatievorm ze opteren. Het is- en blijft een persoonlijke keuze die uiteindelijk ieder voor zich uitmaakt. Een keuze die gedurende de levensloop kan veranderen, wat eerst niet werkte voor de ene partner kan daarna wel werken voor de andere partner of omgekeerd.

Je kan je wel de vraag stellen of de normen en waarden niet meer en meer aan het vervagen zijn en  meerdere mensen ‘vrijheid’ verkiezen boven ‘exclusieve gebondenheid’.

Niets zegt echter dat een langdurige, monogame relatie niet (meer) zou werken of aan waarde moet inboeten. Er zijn tal van argumenten om deze relatievorm hoog in het vaandel te blijven dragen.

Rest ons nog de meest cruciale vraag: “hoe doen we de liefde het meeste eer aan en hoe willen wij dit als koppel vorm geven?”

Uiteindelijk blijft het in de liefde een kwestie om een balans te zoeken tussen geven en ontvangen. Of het nu een monogame of een polyamoreuze relatie is.

Er bestaan immers geen vaste omlijningen voor het concept Liefde.

Literatuurlijstje:

– Interview Polyamorie Belgium: zie hier
– Vrt.nieuws (maatschappij): zie hier
– Simone van Saarloos: “Het monogame drama”
– Ageeth Veenemans: “Ik hou van twee mannen”
– Iteke Weeda: “Liefde in vele facetten”
– Docu Louis Theroux’s Altered States: “ Love without limits”
– Esther Perel : “Liefde in verhouding”

Wil jij ook een relatiekeuze maken die bij je past?

Neem dan gerust contact met me op voor een vrijblijvend gesprek.

Hartelijke groet,

Britta